Αναρωτηθήκατε ποτέ τι είναι αυτό που κάνει τις πιπεριές να μας «καίνε» όταν τις τρώμε (καλά, όχι όλες οι πιπεριές) και τη μέντα να μας «δροσίζει»; Για τις πιπεριές το μυστικό ονομάζεται… καψαϊκίνη και για τη μέντα ονομάζεται μενθόλη. Είναι δυο ουσίες που δρουν με παρόμοιο τρόπο στο νευρικό μας σύστημα και κατ” επέκταση στον εγκέφαλό μας. Τρώγοντας καυτερές πιπεριές νοιώθουμε κάψιμο στη γλώσσα μας, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι πιο ζεστή, ενώ μασώντας φύλλα μέντας ή τσίχλα με μέντα νοιώθουμε λες και έχουμε μόνιμα παγάκια στο στόμα μας. Η καψαϊκίνη, αλλά και η μενθόλη δεσμεύονται σε υποδοχείς νεύρων που είναι ευαίσθητοι στο ζεστό και στο κρύο, αντίστοιχα. Έτσι ο εγκέφαλός μας «μπερδεύεται» και νοιώθει κάψιμο ή πάγωμα, ενώ στην πραγματικότητα τίποτα από τα δύο δεν συμβαίνει.
Οι επιστήμονες αποδίδουν αυτές τις εξάρσεις στα αυξημένα ποσοστά
υγρασίας που επικρατούν στην ατμόσφαιρα η οποία ταυτόχρονα
ενοχοποιείται και για την επιδείνωση κάποιων καρδιολογικών προβλημάτων.