Ωστόσο, υπήρξε μια πολύ ευχάριστη μείωση των θανάτων από την στεφανιαία νόσο και τα εγκεφαλικά επεισόδια κατά τα τελευταία 20 χρόνια, επειδή οι άνθρωποι έχουν κάνει προσπάθεια για τη μείωση των παραγόντων κινδύνου τους. Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι καρδιακές παθήσεις είναι μια από τις σημαντικότερες αιτίες θανάτου. Ο τρόπος ζωής και το επίπεδο δραστηριότητας, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη των καρδιακών παθήσεων.
Οι κυριότεροι παράγοντες στεφανιαίου κινδύνου που αυξάνουν τις πιθανότητες για καρδιακές παθήσεις χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:
Α: Τροποποιήσιμοι παράγοντες κινδύνου
1. Υπέρταση: Περίπου 50 εκατομμύρια ενήλικες στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συστολική αρτηριακή πίεση> 140 mm Hg ή/και διαστολική αρτηριακή πίεση> 90 mm Hg. Η υπέρταση είναι o πρωταρχικός παράγοντας κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή ανεπάρκεια, στηθάγχη, νεφρική ανεπάρκεια, έμφραγμα του μυοκαρδίου σε όλες τις ηλικίες και στα δύο φύλα. Το Αμερικάνικο Κολλέγιο Αθλητιατρικής συστήνει την άσκηση αντοχής για ήπια υπέρταση. Ασκήσεις για μεγάλες μυϊκές ομάδες, με συχνότητα 3-5 ημέρες/εβδομάδα, διάρκεια 20-60 λεπτά, και ένταση 50-85% της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου είναι γενικά τα ίδια με εκείνα για υγιείς ενήλικες. Για τα άτομα με αισθητά αυξημένη αρτηριακή πίεση, συνιστάται αερόβια προπόνηση σε κάπως χαμηλότερες εντάσεις 40-70% μετά από συστημένη φαρμακευτική αγωγή.
2. Κάπνισμα: Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών, το κάπνισμα είναι η υπ’ αριθμό ένα αποτρέψιμη αιτία της πρόωρης θνησιμότητας, και είναι υπεύθυνο για περισσότερους από 470.000 θανάτους ετησίως. Περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν από το κάπνισμα κάθε χρόνο, παρά από το AIDS, το αλκοόλ, την κοκαΐνη, την ηρωίνη, τα τροχαία ατυχήματα, τις πυρκαγιές, τις ανθρωποκτονίες και τις αυτοκτονίες συνδυασμένα μαζί. Το κάπνισμα είναι υπεύθυνο για τον καρκίνο των πνευμόνων, της τραχείας, του λάρυγγα, των χειλιών, της στοματικής κοιλότητας, του φάρυγγα, του οισοφάγου, της ουροδόχου κύστης, των νεφρών, του τραχήλου, του παγκρέατος, του στομάχου και της λευχαιμίας. Το κάπνισμα αποτελεί επίσης μια σημαντική αιτία της αθηροσκλήρωσης και αποτελεί έναν από τους τέσσερις σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο συμπεριλαμβανομένης της στεφανιαίας νόσου της καρδιάς, της εγκεφαλικής αγγειακής νόσου, του κοιλιακού ανευρύσματος αορτής και της περιφερικής αγγειακής νόσου.
3. Υψηλή χοληστερόλη: Η καρδιαγγειακή νόσος είναι η κύρια αιτία θανάτου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η αθηροσκλήρωση, η κύρια αιτία της καρδιαγγειακής νόσου, είναι μια συσσώρευση της χοληστερόλης, με εναποθέτηση ασβεστίου, στο αρτηριακό τοίχωμα δημιουργώντας έτσι τις αθηρωματικές πλάκες. Τα επίπεδα χοληστερόλης πάνω από 240 mg/dl θεωρούνται υψηλού κινδύνου, 240 - 200 mg/dl θεωρείται μέτριου κινδύνου και κάτω από 200 mg/dl θεωρείται χαμηλού κινδύνου. Το συνολικό επίπεδο της χοληστερόλης αποτελείται από δύο βασικά συστατικά. Υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνες HDL και χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνες LDL. Η HDL θεωρείται ως καλή χοληστερόλη και η LDL θεωρείται ως κακή. Σαράντα πέντε λεπτά καθημερινής αεροβικής άσκησης μειώνει σημαντικά τα τριγλυκερίδια. Το ελάχιστο όριο για εβδομαδιαία κατανάλωση θερμίδων για την αύξηση της HDL είναι 1000-1200 θερμίδες. Αρκετές μελέτες αναφέρουν μια σχέση μεταξύ υγείας και/ή εβδομαδιαίας κατανάλωσης θερμίδων και αύξησης της δόσης-απόκρισης της HDL. Η ταυτόχρονη μείωση βάρους και λίπους έχει σαν αποτελέσματα μεγαλύτερη αύξηση της HDL. Όσο χαμηλότερο είναι το αρχικό επίπεδο της HDL, τόσο μεγαλύτερη είναι η αύξηση. Συνήθως χρειάζεται πολλούς μήνες τακτικής εβδομαδιαίας κατανάλωσης θερμίδων> 1000 πριν γίνει εμφανής.
4. Διαβήτης: Ο Διαβήτης τύπου Ι είναι εξαρτώμενος από την ινσουλίνη (IDDM) και είναι αποτέλεσμα της ανεπαρκούς παραγωγής ινσουλίνης από το πάγκρεας. Ο Διαβήτης τύπου ΙΙ είναι μη ινσουλοεξαρτώμενος (NIDDM) και προκαλείται από τη διακοπή ανταπόκρισης των ιστών του σώματος στην ινσουλίνη. Αυτή η κατάσταση υπάρχει με τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μέχρι ή πάνω από 140mg/dl κατά τη διάρκεια μιας περιόδου νηστείας. Υπάρχουν περιπτώσεις υποκλινικού ζαχαρώδη διαβήτη. Ο διαβήτης τύπου ΙΙ πλήττει περίπου 12 εκατομμύρια Αμερικανούς και συχνά μπορεί να προληφθεί. Η άσκηση βελτιώνει τον γλυκαιμικό έλεγχο στον διαβήτη τύπου Ι όμως η τεκμηρίωση για αυτό δεν υπάρχει ακόμα, ίσως επειδή η αυξημένη θερμιδική κατανάλωση ή μειωμένη θεραπεία με ινσουλίνη χρησιμοποιείται για την αποτροπή άσκησης που σχετίζονται με υπογλυκαιμία. Η τακτική σωματική δραστηριότητα για τα άτομα με διαβήτη τύπου ΙΙ είναι μια τρέχουσα σύσταση της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας. Η τακτική άσκηση βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη και ίσως είναι υπεύθυνη για την αύξηση της συγγένειας υποδοχέα της ινσουλίνης.
5. Παχυσαρκία: Η παχυσαρκία είναι ένα πλεόνασμα του λιπώδους ιστού που περιέχει λίπος και αποθηκεύεται σε μορφή τριγλυκεριδίων. Προκύπτουν από την υπερβολική πρόσληψη ενέργειας σε σχέση με τις δαπάνες ενέργειας. Η παχυσαρκία είναι ένα σοβαρό, διαδεδομένο, και αυξανόμενο πρόβλημα δημόσιας υγείας. Το υπερβολικό βάρος συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο νοσηρότητας και θνησιμότητας, συμπεριλαμβανομένης της στεφανιαίας νόσου, διαβήτη τύπου ΙΙ, υπέρτασης και άλλων ασθενειών. Η άσκηση μειώνει τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα μέσω ενός αριθμού πιθανών μηχανισμών. Η άσκηση έχει θετική επίδραση στην αρτηριακή πίεση, τη χοληστερόλη ορού, τη σύσταση του σώματος, και την καρδιο αναπνευστική λειτουργία. Τα παχύσαρκα άτομα διατρέχουν αυξανόμενο κίνδυνο για ανωμαλίες σε αυτούς τους τομείς. Συνέπεια, προσκόλληση, και απόλαυση είναι οι στόχοι και όχι η ένταση ή ο τρόπος της άσκησης.
6. Η έλλειψη άσκησης: Η έλλειψη άσκησης έχει αναγνωριστεί ως παράγοντας κινδύνου για καρδιακά επεισόδια. Η τακτική σωματική δραστηριότητα έχει αποδειχθεί ότι μειώνει συστολική και διαστολική αρτηριακή πίεση, μειώνει τα επίπεδα τριγλυκεριδίων, αυξάνει τα επίπεδα HDL, και ενισχύει την ανοχή στη γλυκόζη και την ευαισθησία στην ινσουλίνη.
Β: Μη Τροποποιήσιμοι παράγοντες κινδύνου
1. Κληρονομικότητα: Ένα γονέα ή αδελφό/η ο οποίος έχει υποστεί καρδιακή προσβολή πριν από την ηλικία των 55, αν το άτομο είναι άντρας ή 65 εάν το άτομο είναι γυναίκα.
2. Αυξημένη ηλικία: Το 80% των θανατηφόρων επεισοδίων, και το 55% του συνόλου των καρδιακών προσβολών, εμφανίζονται μετά την ηλικία των 65 ετών.
3. Φύλο: Πριν από την ηλικία των 55 ετών, οι άνδρες έχουν πολύ μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης καρδιακών προσβολών από τις γυναίκες. Γύρω στην ηλικία των 60, οι γυναίκες αρχίζουν να βρίσκονται σε ένα παρόμοιο επίπεδο κινδύνου.
4. Φυλή: Επειδή έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για υπέρταση και διαβήτη, οι Αφρικανο-Αμερικανοί έχουν αυξημένο κίνδυνο για καρδιακά επεισόδια.
πηγή: http://www.fit-blaster.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου